نسرين مولا، نويسنده، در فروردین سال ۱۳۳۸ در شیراز متولد شد.
نسرين از شش سالگی به حدى به خواندن کتاب علاقهمند بود كه تقريبا هر روز كتابى را از کتابخانه منطقهای که در آن زندگی میکرد، به امانت میگرفت و مطالعه میکرد. به همين علت عجيب نيست كه در دوران مدرسه علاقه ويژه اى به درس انشا داشته است.
در پانزده سالگی، با تشویق دبیر ادبیات خود، نوشتن شعر و مقالههای کوتاه برای روزنامه محلی «روزنامه پارس» شیراز را آغاز کرد. چاپ این نوشتهها اعتماد به نفس او در زمینه نویسندگی را افزايش داد و آنرا جدى تر دنبال كرد.
نسرين در بیست و هفت سالگی، پس از مهاجرت به استرالیا، به همراه یکی از دوستانش، همکاری با روزنامه «بامداد» در سیدنی را آغاز کرد و به مدت یک سال مدیریت صفحه ادبیات را برعهده داشت. او همزمان در وبلاگ شخصی خود داستانهای کوتاهى مى نوشت كه هميشه مورد توجه خوانندگان قرار مى گرفتند و اين مطلب از بازخوردهای مثبتی كه دریافت میکرد، هويدا بود. در همين دوران نوشتن خاطرات کوتاه خود را نیز آغاز کرد و با راهنمایی و پیشنهاد یکی از نویسندگان ایرانی، تصمیم گرفت خاطرات خود را به صورت یک رمان بلند بازنویسی کند.
در سال ۱۴۰۱ رمان کوتاه «ترمه رنگی مادر بزرگ» به صورت کتاب به وسيله انتشارات چهره مهر منتشر شد.
با وجود ناشناخته بودن نسرين به عنوان يك نویسنده، فروش نسبتاً سریع این کتاب موجب شد تا مجموعهای از داستانهای بسیار کوتاه او با عنوان «منیر و ماه و مراد» نیز در اواخر همان سال و به وسيله همان ناشر منتشر شود. این مجموعه نيز در عرض دو ماه به چاپ دوم رسید و یک سال بعد چاپ سوم آن نیز روانه بازار شد.
نسرين در سال ۱۴۰۲، نخستین جلد از خاطرات خود را با همکاری نشر چهره مهر با عنوان «از خداحافظی» منتشر کرد. این اثر نیز مورد استقبال قرار گرفت و ظرف سه ماه به چاپ دوم رسید. پس از آن جلد دوم این مجموعه نیز منتشر کرد که در مدت یک ماه به فروش کامل رسید.
لازم به ذكر است كه هر چهار کتاب نسرين مولا جزو پرفروشترین آثار انتشارات چهره مهر بهشمار میروند.
